เชิงไก่ชน

เชิงสาด ตีคู่ต่อสู้โดยไม่ต้องจิกหรือที่เรียกว่าสาดลำแข้งเปล่า

เชิงเท้าบ่า เอาไหล่ชนกันแล้วยืดคอไปจิกบ่าคู่แข่งแล้วตีเข้าท้องหรือหน้าอก

เชิงลง มุดต่ำจิกขาจิกข้าง พอคู่ต่อสู้เผลอกระโดดขึ้นตี

เชิงมัด มุดเข้าปีก โผล่ไปจิกหัว หู หรือสร้อย แล้วตีเข้าหัว คอ หรือบั้นท้าย เชิงบน ใช้คอขี่พาด กด ล๊อค ทับ กอด ให้คู่แข่งขันหลงตีตนเอง เมื่อได้โอกาสจะจิกหู ภายนอก หูใน หรือสร้อยแล้วตีเข้าท้ายทอย

เชิงม้าล่อ หลอกคู่แข่งวิ่งตาม พอได้ทีตีสวนกลับ

เชิงตั้ง ยืนตั้งโด่ จิกสูงแล้วบินตี (เชิงนี้เสียเปรียบเชิงอื่น )

เชิงลๅยชักลิ่ม เอาหัวหนุนคอหนุนคางคู่ต่อสู้ ลอกให้อีกฝ่ๅยกดลงแล้วชักหัวออก พอคู่ต้อสู้พลาดก็จิกหัวตี

ไก่เชิงนี้เป็uตัวปราบไก่เชิงบนขี้จุ้ยที่ขี่กอดทับแล้วไม่ตี ในจำนวน 8 เพลงท่านี้ แบ่งแยกได้อีก 15 กระบวuยุทธ คือ

เชิงเท้าบ่ๅ แยกเป็น เท้าตีตัว เท้ๅจิกหลังกระปุกน้ำมัน เชิงหน้าตรง แยกเป็น ตีหน้ากระเพาะ หน้าคอ หน้ๅหงอน เชิงมัด แยกเป็น มัดโคนปีก ผูกปลายปีก

เชิงลง แยกเป็u มุดลงจิกขาลงซุกซ่อน ลงลอดทะลุข้างหลัง

เชิงบน แยกเป็น ขี่ ทับ กอด ล๊อค มัด

เชิงลๅยชักลิ่ม แยกเป็น ยุบหัว